Slaapfeestje

Hallo lieve mensen!
Het is niet te geloven, de maandagmiddag is al weer aangebroken. We hebben net een zelf gemaakte tosti met kaas en tomaat achter de kiezen. Ze verkopen hier zelfs bruin zout brood. Ik val van de ene verbazing in de andere. Tanzania loopt zoveel voor op Oeganda! Behalve het internet... Het is traag en ik typ op een vrij vervelend toetsenbord. Maar goed, gelukkig heb ik bijna niks te vertellen ;)
4 dagen en 3 nachten safari zitten er op! Het was echt een geweldige ervaring. We hadden natuurlijk al een voorproefje gehad in Oeganda, maar ik had niet kunnen denken dat Serengeti nog 100 keer mooier kon zijn dan Queen Elisabeth.
Woensdag hebben we heel Mwanza afgestruind op zoek naar een goede en ook een beeeeetje betaalbare safari. Uiteindelijk na veel onderhandelen en overleggen hebben we geboekt bij Masumin. Ze hebben echt keurig voor ons gezorgd! Alles was geregeld, we hoefden nergens meer aan te denken. We zijn zelfs de hele stad doorgereden in een dikke bak om ergens een bank te vinden die nog wat flappen z'n automaten had...
Omdat het laag seizoen is, zijn de prijzen van de lodges laag. Het is dan bijna net zo duur om in een tent te slapen op een campsite, als in een hotelkamer met een bed. Omdat je in het park overnacht en de campsite dus ook in het park is, is dat natuurlijk veeeel spannender. Dus hebben lotte en ik ervoor gekozen weer lekker avontuurlijk tussen de wilde dieren te slapen. Op zo'n camping is natuurlijk geen restaurant, dus kregen we een echte privekok mee! Dan natuurlijk nog een gids die tevens ook onze driver was. Donderdag zijn we stipt om half negen opgehaald om met een auto volgeladen met kampeerspullen en eten, richting Serengeti te vertrekken. We hebben echt geweldig weer gehad. Het zonnetje scheen en geen wolkje aan de lucht. Bij de ingang van het park ging het dak eraf en daar gingen we dan! Wauw! Grote vlaktes met af en toe een eenzaam boompje... Het was echt precies zoals op de plaatjes. Na ongeveer 5 minuten rijden kwamen we de eerste zebra's al tegen. Wat zijn dat grappige beesten! Die strepen doen het 'm echt. Wij meteen KIJK! ZEBRA! Toen veel later bleek dat om de 10 minuten zebra's te zien waren, konden we de uitdrukking op de gezichten van de gids en de kok wel begrijpen...
Hoewel de gids echt niets anders doet dan om zicheen kijken op zoek naar wild, had hij toch een "klein" diertje over het hoofd gezien. Aan de linker kant van de weg zat een mannetjes leeuw onder een boom. Toen kreeg ik helemaal een lion-king-gevoel. Hakuna matata, wat is dat een mooi beest.
Dichtbij de picknickplek was ook een mooi punt waar wel eens olifanten kwamen drinken, dus zijn we even uit onze jeep gegaan om vervolgens een wankelbruggetje over te lopen naar een soort eilandje. Die heb ik nog niet met een teen aan durven raken aangezien daar een zwarte cobra op ons stond te wachten. Ik vroeg aan de gids of ze gevaarlijk waren. Hij wist te vertellen dat je na een beet nog ongeveer 10 minuten had om iets moois van je leven te maken... Snel verder dus.
Genieten, genieten, genieten! We hebben de eerste dag al zoveel dieren gezien! Overal lopen gazellen en antilopen. Ze blijven prachtig. Hoewel... het is veel leuker om bijzondere dieren te zien. Helemaal als ze deel uit maken van de 'Big Five'. Dat zijn de leeuw, het luipaard, de olifant, de neushoorn en de buffel. We hebben ze helaas niet allemaal gezien. Een luipaard zijn we niet tegenkomen. Maar de andere vier staan wel op de foto! Daarnaast zijn er nog heel veel bavianen die van de voorkant veel mooier zijn dan van achter;) Sommigen zitten elkaar te vlooien, anderen hebben een kleintje op hun rug. Echt super schattig!
Er waren ook heel veel nijlpaarden. Meestal liggen die in een poeltje met z'n tienen bij elkaar af te koelen in het water. Gnoes staan ook overal. Dat zijn zeg maar de koeien van de Achterhoek. Je kunt er niet omheen.
Af en toe moesten we met de auto een klein riviertje oversteken. Bij een van die riviertjes lagen krokodillen! Ze waren kleiner dan ik had verwacht, maar ook weer niet zo klein dat ik zin kreeg een voetenbadje te nemen. Toen we al redelijk dicht bij onze campsite aan waren gekomen zagen we ineens een hele grote groep olifanten! Heel mooi! Ze waren zo vreselijk dichtbij! Ik denk wel 5 meter afstand ofzo. Wat blijven die beesten mooi en indrukwekkend, helemaal als je ze in een groep tegenkomt. Je ziet ook goed de verschillen tussen de beesten. De grote vader loopt voorop, omringd door vrouwtjes met jongen. Een eindje verderop staan twee pubers een beetje klef te zijn en op een kilometer afstand is een baby aan het trompetteren omdat hij z'n moeder kwijt is. Ik kan er uren naar kijken. Dat zelfde geld voor de giraffen. Er zijn drie soorten. Ze hebben allemaal een ander vlekken patroon. Toch zijn ze ook wel onhandig. Het ziet er echt raar uit met die lange nek en die lange poten! Onhandig vooral. Op een gegeven moment ging er eentje rennen. Dat zag er pas lijp uit! Het leek wel in slomotion te gaan.
Verder hebben we de eerste dag nog zwijnen, struisvogels, toppi's en dik diks gezien voordat we op de campsite aankwamen.
Ik heb me helemaal kapot gelachen. Afrikanen kunnen echt geen tenten opzetten. De haringen sloegen ze verkeerdom de grond aan in met een zelf gevonden kei. Het resultaat was dat onze tent nog maar 2 raakpunten met de grond leek te hebben: de twee tentstokken. We sliepen op twee tuinkussens, vrij hard dus. Ik heb dan ook weinig geslapen... Toch denk ik dat het meer kwam door de hyena's, de nijlpaarden en een beetje door Lotte. Zij kan er ook niks aan doen dat ze snurkt.
De volgende dag zouden we nog een halve dag door Serengeti rijden om vervolgens naar Ngorogoro te vertrekken. Dat is een ander park. Het heeft een grote krater waar een groot meer in ligt. Alle dieren hebben zich verzameld in die krater. (Behalve de giraf, want die heeft zulke zware botten in z'n nek, dat als hij probeert omhoog de bult op te lopen, steil achterover valt.) Maar... vlak voordat we Ngorogoro inreden heb ik het mooiste ooit mee mogen maken. De migratie. Grote kuddes dieren, vooral gnoes en zebra's, trekken van de ene kant van het park naar de andere kant. En het is zo ontzettend indrukwekkend als al die dieren ineens keihard beginnen te rennen! Ze komen letterlijk op je af stormen met een hele stofwolk erachteraan. Vlak voor onze auto renden ze de weg over. Honderden dieren gewoon! En dat in het mooiste park van Afrika... Het was net als discovery channel. Het ene moment sta je nog naar 3 vrouwtjes leeuwen te kijken en het andere moment zit je midden in een beestenbende. Ge-wel-dig! Toen was het nog een stukje rijden naar de krater toe. Ineens heel anders dan Serengeti. Overal zijn Masaai mensen. Die leven heel primitief in hutjes van stro. Naar mijn idee kwamen ze heel agressief over. Je mag ze ook niet op de foto zetten want dan willen ze meteen dat je betaald. Gelukkig waren er genoeg dieren... We hadden van onze gids gehoord dat de kans hier een Brack Lyno tegen te komen redelijk aanwezig was. Ik vroeg hem wat dat precies voor beest was. Hij zei dat die twee hoorns had aan de zijkant van z'n hoofd en een hoorn in z'n nek. Ik denk goh, nooit van gehoord! Totdat hij een plaatje liet zien, en het een rhino (neushoorn) bleek te zijn. De L en de R draaien ze hier nog harder om dan in Oeganda. Hoe hij die hoorns in gedachten had is me trouwens nog wel steeds een raadsel...
De zwarte neushoorn is een van de dieren van de big five, wat was ik dus blij dat we er een zagen! Het was een zwart stipje en hij sliep, dus ik vroeg me af of de gids het alleen zei om ons tevreden te stellen, maar toch! Gelukkig stonden we even later naar een grote groep buffels te kijken, toen hij weer zei dat hij er een zag! Deze was wel heel dicht bij. Op 20 meter afstand stond een schattige neushoorn met een grasspriet in z'n bek. Toch zijn ze het gevaarlijkst van allemaal, dus even aaien zat er niet in. Even later op de campsite waren er nog 2 Nederlanders die heel jaloers naar onze foto's gekeken hebben toen we na het eten gezellig een biertje zaten te drinken. Toen kwam ineens de gids naar ons toe. We moesten als we vanacht de tent uitwilden echt goed om ons heen kijken of er geen dieren waren, er waren namelijk een paar buffels gesignaleerd. Dat bleek later een kudde van 100 te zijn die het malse gras op onze campsite wel zagen zitten. In principe zijn ze niet gevaarlijk, maar je mag niet te dicht in de buurt komen omdat ze je dan kunnen aanvallen. Omdat die beesten 1.50 bij 2 meter zijn, hebben we keurig gewacht tot de kust weer veilig was en we onze tent weer inmochten. Als je eenmaal in je tent bent, kan je niks gebeuren. Toch was het even wennen toen er ineens 10 buffels om ons zwevende tentje stonden te grazen. Ze maakten een kabaal!! Je hoort ze het gras er gewoon aftrekken. Blazen, kauwen, smakken dat ze doen! En af en toe komt er ook van de andere kant wat uit... De hele avond flinke lol gehad om die beesten. Toch was het ineens minder grappig toen een buffel tegen onze tent aanramde. Hij bleef met z'n hoorn haken achter een lijn en rukte die toen met haring en al uit de grond. Ik was echt super bang! Heb Lotte bijna fijngeknepen! Toch zijn die dingen achteraf ergens wel weer grappig...
De derde dag zijn we naar Lake Manyara geweest. Daar zijn de tree-climbing lions en het was onze laatste kans om een luipaard te zien. We hebben wel een groep met 6 vrouwjtes leeuwen gevonden, maar niet ineen boom. Ook geen luipaard. Toch was ook dit weer een schitterend park. Overal grote groene bomen. Echt een soort jungle idee. Er was ook een groot meer met veel flamingo's. We zagen op een gegeven moment ook een groep van minstens 20 giraffen bij elkaar. Echt super mooi! De laatste nacht hebben we niet in het park geslapen. Toch wel jammer, het is elke keer nog een hele beleving geweest. De laatste dag hebben ze ons naar Arusha gebracht. Omdat dat een hele vervelende stad is, had onze gids voor ons een lift geregeld direct door naar Moshi. Daar zijn we dus nu. Het is wel een leuke stad. Toch was Oeganda fijner qua mensen. Ze schreeuwen daar veel vaker Mzungu, maar hier willen de mensen meteen friends met je worden. Gewoon doen of je niks hoort, ook dit zal wel weer wennen.
We zitten hier bij de Kilimanjaro. Vanwege de wolken hebben we hem nog niet echt kunnen zien. Morgen gaat daar hopelijk verandering in komen. We gaan een dagje paardrijden aan de voet van de berg. Opnieuw in een National Park. De kans is dus toch aanwezig dat we nog een luipaard gaan zien. Dat zou namelijk de Big Five compleet maken!
Foto's duurt hier veel te lang, ik verwijs jullie bij deze voor nu even door naar Lottes site: lotchen.waarbenjij.nu
Dikke kus,
Marjan