4th of July, put your hands in the sky
Door: Marjan
Blijf op de hoogte en volg Marjan
04 Juli 2011 | Verenigde Staten, Washington, D. C.
Gaat u er maar even goed voor zitten.. Dit wordt geen verhaaltje voor het slapengaan, want er is te veel om te vertellen! Ik heb eigenlijk saska nu (het rustuurtje na de lunch) maar ik ben er stiekem tussenuit geknepen om mijn verhalen met jullie te delen ;) Het is hier heeeerlijk weer de hele week al op een paar tornado's en onweersstormen na dan.. Heb nog nooit zoiets meegemaakt! Ken je de sirene die bij de boerenbond/greune weide staat? Ze hebben hier precies hetzelfde alarm, maar dan voor tornado's! De eerste week met de camp catch a rainbow (camp catch a WHAAAAAAT??) was het al raak. Als er een tornado wordt gesignaleerd binnen een straal van 50 mile dan gaat dat ding af en moet je met zn allen onderduiken. Dat betekent de kelder in, de keukens in, de douches in.. alles is best als de ruimte maar geen ramen heeft. Je kunt dus niet op het dak gaat zitten om toeristje te spelen met een camera om je nek omdat we in the Netherlands toevallig geen tornado's hebben.. Nou ik schrok me helemaal wild toen dat ding af ging! Wij met de kinderen de douches in en maar liedjes zingen en verhaaltjes vertellen.
Daar ben ik inmiddels ontzettend goed in geworden. Een week geleden wasren de kinderen met kanker hier. Samen met Erica had ik een cabin met 10 kinderen. Er waren ook 2 vrijwilligers, Rachel en Kay. Twee geweldige mensen! Kay was een over enthousiaste oma en Rachel kon goed crazy zijn dus geweldige tijd gehad met hun. Alle kinderen hadden of ooit kanker gehad, of op dat moment kanker. Dat was af en toe best zwaar. Ze hebben kale hoofjes, moeten medicijnen slikken. Sommigen missen een been of een arm of zitten in een rolstoel. Maar dat betekent niet dat ze niks kunnen. Er waren 2 geweldige jongens die allebei een been misten. Ik heb ze de gekste dingen zien doen. We waren een spelletje aan het spelen en de jongen met 1 been moest op een balk staan en vervoglens om iemand heen lopen. In plaats van dat te doen, liet hij zn vriend bukken en sprong zo met 1 been 2 meter hoog over hem heen! (tegelijkertijd waren zn andere vrienden een zwaargevecht aan het spelen in de boom met zn nepbeen, maar dat terzijde). Ze hebben zelfs allebei de klimtoren beklommen tot de TOP! Ik was heel erg onder de indruk daarvan. De kindjes die wij hadden waren 7 of 8 jaar oud. Heel veel werk dus. Maar my god wat mis ik ze! Zoooooo lief. Ze vinden je meteen geweldig en willen alles van je weten. Het is echt multitasken. Tijdens de maaltijden was het dansen, handjesvasthouden, knuffelen, verhalen aanhoren, voeren en kannen vol gemorste zippy(ranja)opruimen tegelijk. En dan moest je zien dat je zelf ook nog je maaltje binnenkreeg..
We hebben geweldige dingen met hun gedaan. Elke morgen de polarbear swim. Dan ging ik meestal naar de klimtoren want dat is uiteindelijk mijn werk hier. Tussende middag weer lunchen met de kinderen die altijd zoooo enthousiast waren als je binnen kwam. Dat zijn de leukste momenten gewoon! Happyyy! 's middags weer naar de klimtoren of lifeguard spelen bij het water. Ik werd de eerste dag in 1 klap beroemd. We kregen als staff even de tijd om af te koelen in het water, maar ik had geen zwemkleren aan. Jon, andere staffmember, legt me over zn schouder en springt onder het toezien van het hele kamp met een gillende MJ op zn schouder het water in. (mega bommetjeee) Anyway, daarna avondeten en dan een avondprogramma :) Het avondprogramma was het best gewoon. Een keer kwam de brandweer om een waterfunknalfeest te geven met de waterslang. We hebben een '80 danceparty gehad met echte dj's.Het is zo geweldig, de kinderen gaan helemaal op in de activiteiten en vergeten voor eventjes dat ze ziek zijn of ziek zijn geweest. Ze kunnen bovendien helemaal zichzelf zijn, want niemand kijkt raar op als je hoofd kaal is of als je medicijnen krijgt tijdens het eten. In 1 woord een fantastische week!Hoewel, de laatste avond was nogal shocking. Bij het closing campfire werden alle kinderen herdacht die er niet bij konden zijn omdat ze waren overleden aan de ziekte. Zoveel huilende kinderen en mensen bij elkaar was wel even slikken. Maar ze hadden steun aan elkaar en dat was gewldig om te zien. Maar zon avond hoort erbij. De dag daarna was het afscheid alweer. De kinderen kwamen huilend aan en konden niet slapen de eerste nacht. Mijn stem was hees van het zingen van NEDERLANDSE (jaaaawel) slaapliedjes voor 2 uur lang. Aan het einde van de week huilden ze nog veel harder, dat ze niet naar huis wilden en ergens genoot ik ervan omdat we blijkbaar dan toch iets goed hadden gedaan :)
Na camp catch a rainbow was het tijd voor wat ontspanning! Lekker uiteten geweest bij Mongolian barbecue! My god I was starving! Wat was het lekker!! Er is hier alleeeen maar lekker eten gewoon. Een grote grillplaat waar je je eigen eten op laat maken. Dus je stelt zo'n kom samen met groentes, vlees en saus en ze grillen het voor je. Daarna nog ben en jerry ijs na, my god dat is gewoon heaven! (sorry als ik jullie hongerig maak, maar ik leef de hele week op campfood dus alles is zo lekker daarbuiten!!) Zaterdag ben ik verhuids naar een ander dorpje binnen het kamp. Ik slaap nu in een cabin in Trailblazers samen met Kim. zij is mijn co-counselor. We hebben afgelopen week onze eerste campers gehad en het was echt helemaaal geweldig! Andere leeftijdsgroep, nieuwe dingen: eerste "periods" in plaats van poepluisers, geen hulp nodig met omkleden, maar stylingsadvies en geen gejammer maar een hooooop geroddel! Iets dat blijft is dat ze meteen je grootste fan zijn. Zeker als je een accent hebt: you sound soooooooo COOOOAAAL!! Geweldig gewoon. Ik denk dat ik alles over teencamp (we're ready, we're ready) beter de volgende keer kan vertellen.. Hopelijk kan ik dan ook wat foto's uploaden.
Het is vandaag independence day. Dus er is groot feest!! Het avondprogramma is nog een verassing, vast iets met rood/wit/blauw. Het scheelt dat die kleuren me erg bekend voorkomen:)
Het laatste wat ik nog even wil zeggen is dat ik er een nicknaam bij heb gekregen: Doc. MJ :) YEEEEEEEEEEEEEEAH:D Ik ben toegelaten voor geneeskunde in Maastricht. Dit maakt mijn zomer nog 1000 keer beter dan hij al was. Iedereen bedankt voor alle smsjes en berichtjes, echt super lief!
Big kisses,
Marjan
Daar ben ik inmiddels ontzettend goed in geworden. Een week geleden wasren de kinderen met kanker hier. Samen met Erica had ik een cabin met 10 kinderen. Er waren ook 2 vrijwilligers, Rachel en Kay. Twee geweldige mensen! Kay was een over enthousiaste oma en Rachel kon goed crazy zijn dus geweldige tijd gehad met hun. Alle kinderen hadden of ooit kanker gehad, of op dat moment kanker. Dat was af en toe best zwaar. Ze hebben kale hoofjes, moeten medicijnen slikken. Sommigen missen een been of een arm of zitten in een rolstoel. Maar dat betekent niet dat ze niks kunnen. Er waren 2 geweldige jongens die allebei een been misten. Ik heb ze de gekste dingen zien doen. We waren een spelletje aan het spelen en de jongen met 1 been moest op een balk staan en vervoglens om iemand heen lopen. In plaats van dat te doen, liet hij zn vriend bukken en sprong zo met 1 been 2 meter hoog over hem heen! (tegelijkertijd waren zn andere vrienden een zwaargevecht aan het spelen in de boom met zn nepbeen, maar dat terzijde). Ze hebben zelfs allebei de klimtoren beklommen tot de TOP! Ik was heel erg onder de indruk daarvan. De kindjes die wij hadden waren 7 of 8 jaar oud. Heel veel werk dus. Maar my god wat mis ik ze! Zoooooo lief. Ze vinden je meteen geweldig en willen alles van je weten. Het is echt multitasken. Tijdens de maaltijden was het dansen, handjesvasthouden, knuffelen, verhalen aanhoren, voeren en kannen vol gemorste zippy(ranja)opruimen tegelijk. En dan moest je zien dat je zelf ook nog je maaltje binnenkreeg..
We hebben geweldige dingen met hun gedaan. Elke morgen de polarbear swim. Dan ging ik meestal naar de klimtoren want dat is uiteindelijk mijn werk hier. Tussende middag weer lunchen met de kinderen die altijd zoooo enthousiast waren als je binnen kwam. Dat zijn de leukste momenten gewoon! Happyyy! 's middags weer naar de klimtoren of lifeguard spelen bij het water. Ik werd de eerste dag in 1 klap beroemd. We kregen als staff even de tijd om af te koelen in het water, maar ik had geen zwemkleren aan. Jon, andere staffmember, legt me over zn schouder en springt onder het toezien van het hele kamp met een gillende MJ op zn schouder het water in. (mega bommetjeee) Anyway, daarna avondeten en dan een avondprogramma :) Het avondprogramma was het best gewoon. Een keer kwam de brandweer om een waterfunknalfeest te geven met de waterslang. We hebben een '80 danceparty gehad met echte dj's.Het is zo geweldig, de kinderen gaan helemaal op in de activiteiten en vergeten voor eventjes dat ze ziek zijn of ziek zijn geweest. Ze kunnen bovendien helemaal zichzelf zijn, want niemand kijkt raar op als je hoofd kaal is of als je medicijnen krijgt tijdens het eten. In 1 woord een fantastische week!Hoewel, de laatste avond was nogal shocking. Bij het closing campfire werden alle kinderen herdacht die er niet bij konden zijn omdat ze waren overleden aan de ziekte. Zoveel huilende kinderen en mensen bij elkaar was wel even slikken. Maar ze hadden steun aan elkaar en dat was gewldig om te zien. Maar zon avond hoort erbij. De dag daarna was het afscheid alweer. De kinderen kwamen huilend aan en konden niet slapen de eerste nacht. Mijn stem was hees van het zingen van NEDERLANDSE (jaaaawel) slaapliedjes voor 2 uur lang. Aan het einde van de week huilden ze nog veel harder, dat ze niet naar huis wilden en ergens genoot ik ervan omdat we blijkbaar dan toch iets goed hadden gedaan :)
Na camp catch a rainbow was het tijd voor wat ontspanning! Lekker uiteten geweest bij Mongolian barbecue! My god I was starving! Wat was het lekker!! Er is hier alleeeen maar lekker eten gewoon. Een grote grillplaat waar je je eigen eten op laat maken. Dus je stelt zo'n kom samen met groentes, vlees en saus en ze grillen het voor je. Daarna nog ben en jerry ijs na, my god dat is gewoon heaven! (sorry als ik jullie hongerig maak, maar ik leef de hele week op campfood dus alles is zo lekker daarbuiten!!) Zaterdag ben ik verhuids naar een ander dorpje binnen het kamp. Ik slaap nu in een cabin in Trailblazers samen met Kim. zij is mijn co-counselor. We hebben afgelopen week onze eerste campers gehad en het was echt helemaaal geweldig! Andere leeftijdsgroep, nieuwe dingen: eerste "periods" in plaats van poepluisers, geen hulp nodig met omkleden, maar stylingsadvies en geen gejammer maar een hooooop geroddel! Iets dat blijft is dat ze meteen je grootste fan zijn. Zeker als je een accent hebt: you sound soooooooo COOOOAAAL!! Geweldig gewoon. Ik denk dat ik alles over teencamp (we're ready, we're ready) beter de volgende keer kan vertellen.. Hopelijk kan ik dan ook wat foto's uploaden.
Het is vandaag independence day. Dus er is groot feest!! Het avondprogramma is nog een verassing, vast iets met rood/wit/blauw. Het scheelt dat die kleuren me erg bekend voorkomen:)
Het laatste wat ik nog even wil zeggen is dat ik er een nicknaam bij heb gekregen: Doc. MJ :) YEEEEEEEEEEEEEEAH:D Ik ben toegelaten voor geneeskunde in Maastricht. Dit maakt mijn zomer nog 1000 keer beter dan hij al was. Iedereen bedankt voor alle smsjes en berichtjes, echt super lief!
Big kisses,
Marjan
-
04 Juli 2011 - 18:03
Lotchenn:
Heeee Doc! Klinkt helemaal geweldig je verhaal! En wat doe je leuke dingen, jaloerss!! Maar he samen volgende jaar naar Maastricht, dat wordt helemaal genieten. Onze nieuwe avontuur. Hier gaat alles zo z'n gangetje, beetje vakantie vieren en werken en volgende week lekker naar Londen! Kijk nu alweer uit naar je volgende verhaaltje! Xxxxx -
04 Juli 2011 - 19:43
Marjan!:
ik ben zoooo jaloers. heb ik dat al vaker gezegd? en natuurlijk ook super voor je dat je ingelooot bent! samen met lotte! ik zal voor volgend jaar maar eens andere vrienden moeten zoeken:p ooh, maar ik heb sinds vandaag vakantieee! vandaag laatste her gehad, M&EM, en volgens mij was ie hetzelfde als het echte tentamen. Nou, superrr veel plezier nog en ook ik kijk al weer uit naar je volgende verhaal! X -
04 Juli 2011 - 19:43
Marlou:
hoooooo, mijn naam is niet marjan! natuurlijk, maar marlou :p muahah.
-
04 Juli 2011 - 20:00
Marijke Beerten:
Hoi Marjan
Geweldig leuk om je verslag te lezen. wat schrijf jij gezellig, alsof je naast me staat. Wat maak je bijzondere momenten mee, super. Fijn dat je zo geniet. Je vader vertelde me, met tranen in de ogen, dat je was ingeloot. GEFELICITEERD MEID, je verdient het. Nog een heel fijne tijd en ik blijf je volgen, tot dan. groetjes van mij, Marijke -
04 Juli 2011 - 20:10
Ha Die Marjan, :
Even een berichtje van je oompje uut Nimwegen. Allereerst van harte gefeliciteerd met jouw toelating op de de opleiding in Maastricht. Eindelijk mag je dan tabletten gaan studeren en lekkere koele biertjes drinken op het Vrijthof. Wat een geweldige dingen maak je weer mee in de VS. Ik volg je wel maar heb normaal niet veel tijd om te reageren maar na deze week heb ik ook vakantie. Ik zie toch dat langzaam het stereotype beeld dat ik van de Amerikanen heb een beetje aan het veranderen is en dat komt door jouw verhalen. Echt leuk om te lezen. Ga door met genieten Marjan en we drinken er een bij jouw thuiskomst.
Groet,
Marcel -
05 Juli 2011 - 11:06
Yv:
Lievie weer duizend fantastische ervaringen erbij. Echt bijzonder die week met kindjes die kanker hebben (gehad). Nu nog heel wat weken camp te gaan en dan ook nog eens reizen! Ik vertrek over twee daagjes richting Turkije en Griekenland, dus ik wens je nu alvast heeeel veel plezier voor de rest van de zomer doc MJ, geniet ervan!! ik heb zo het idee dat we na de zomer wel wat bij te praten hebben.. -
06 Juli 2011 - 17:11
Erna:
Hey Doc. MJ eerst ff...Gefeliciteerd meid dat je bent ingeloot!! Helemaal fijn voor je!
Ik geniet weer met volle teugen van je verslagen, heerlijk om te lezen...Wens je nog een ontzettende leuke, mooie tijd toe daarginds..Tot je volgende verhaal!!
Groetjes Erna Weijenborg -
06 Juli 2011 - 21:14
De Bouchiers,:
Hallo Marian, de aanhouder wint, echt fantastisch, je grote wens gaat in vervulling. super voor je. Op de Kermis hebben we er met je pa en ma een borrel op gedronken., mooi hoor! Het is weer prachtig om te lezen wat je daar overzee allemaal doet, veel plezier en we blijven je volgen groetjes van ons allemaal, Wilma -
07 Juli 2011 - 14:24
Nienke:
Ha Marrie! Het verhaal is weer geweldig:)! Vol enthousiasme en dingen die je leuk vind(t). Toch even een berichtje om te laten weten dat ik het lezen gewoon geweldig vind! Nog superlief voor je telefoontje van dinsdag, we hebben er samen een flinke borrel op gedronken!
Geniet er nog van schattie en zing je maar rot daar! Dikke vette knuffel en kussy!
p.s. heb je nog ook nog 'firework' gezongen? Ik bedoel: 'Just own the night, like the 4th of July'. -
11 Juli 2011 - 18:44
Renata:
Heyyyy Mary-ann,
Hoe is het met je?
Allereerst natuurlijk ook van ons een felicitatie voor jou vanuit "the most beautiful part of the" Achterhoek, namelijk: Vragender, wat ontzettend "cool" dat je mag gaan studeren in Maastricht en wat een "fantastic" verslag om dit keer weer te lezen.
Jij maakt wat mee tijdens je reizen zeg!!!!
Geniet ook dit keer weer in
Amerika en zorg er voor dat je niet met de één of andere orkaan eerder naar de overkant van de oceaan wordt geblazen!!!
Geniet lekker verder en pas goed op je moeder straks!
Leuk hoor dat ze je komt bezoeken!!
Hartelijke groeten van ons allemaal!
Edwin, Daphne, Jasper, Milou en natuurlijk ook een poot van Noppes!!
Bye, Renata -
12 Juli 2011 - 17:47
Oma, Martine, PaMa:
heeee Mar!
Oma hier. Je krijgt de groetjes van haar. Ze vind het leuk om je verhalen te lezen.
We hebben zonet met z´n allen hier lekker gegeten en 95 baaltjes hooi getrotseerd.
we bellen snel, en staan te springen om je volgende verhaal! hopelijk met fotos:).
xxxxxxxxxxxxxxxxxxx van de dopjes.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
