Frisse berglucht

Liefste verregende Nederlanders,

Ik zit op dit moment in een bed van ongeveer 89 cm breed en 135 lang.. mn moeder kauwt zoals gewoonlijk een pak crackers weg en gebruikt een flesje rode wijn om dit weg te spoelen. Ik doe niet mee hoor.. hoe kom je erbij? Het bedformaat is lichtelijk overdreven, maar mn voeten passen er niet in en ik twijfel absoluut niet over het feit dat dit bed een twijfelaar is ;) Het is altijd weer een verassing waar je in terecht komt. De ene keer is het een goedkoop hotel met prima bedden, een koelkast, tv en ligbad. De andere keer betaal je je scheel aan een gelig kussensloop een doorlig matras en zegt het personeel je zelfs in hun Arabische taaltje geen goeie dag. Zo heel af en toe valt het heeeel erg mee! In Denver werden we met een gratis busje opgehaald van het vliegveld. Een maal aangekomen bij het hotel dacht ik: omkeren maar weer! Dit kan niet kloppen.. Wij kunnen die marmeren vloeren, dat vriendelijke personeel en die welkomstkoffie niet betalen! De man aan de balie had toch echt een reservering onder de naam "klien goedewiek", dus installeerden we ons op de heerlijkste bedden ooit om even bij te komen van een actieve week hiken in de bergen.. Goed dat komt later. Laat ik vooral vooraan beginnen.

CHICAGO!! Het was fantastisch! Erg veel te doen, erg veel te zien een prima stad om mee te beginnen. Mama had een gigantische jetlag. Het tijdsverschil is daar 6 uur met Nederland. Ze was dus elke keer midden in de nacht om 2 uur klaar wakker en had dan mooi de tijd om van alles uit te zoeken over onze volgende activiteiten en bestemmingen. De eerste dag hebben we gewoon een beetje rond gewandeld. Chicago is een redelijk drukke stad met veel moderne mensen. Het heeft ontzettend veel hoge gebouwen waar de Zieuwentse kerktoren echt niks bij is.


Chicago is erg leuk! Voor mn moeder wat minder vanwege haar gigantische jetlag. Het tijdsverschil is 6 uur met Nederland. Dat hield in dat ze vanaf 5 uur 's middags het idee had dat ze naar bed moest gaan ipv te genieten van het heerlijke Amerikaanse eten en zich om 1 uur 'snachts af vroeg of het nog te vroeg was om te gaan hardlopen. Ik heb haar trouwens meteen maar voorgesteld aan alle fastfoodketens hier.. Het duurde even, maar ze weet nu eindelijk het verschil tussen de subway, safeway en starbucks en kan je alles vertellen over de actuele Mc Donalds meals met bijbehorende soda's. We drinken hier ieder wel een emmer cola per dag (wel light natuurlijk ;))is gewoon het lekkerste wat er is met dat hete weer, het kost maar een dollar en dan het mooiste nog: gratis refills (gratis onbeperkt bijvullen)!
Goed, verder met Chicago. We hebben 4 nachten in Days Inn geslapen. Alle Inn's zijn zo ongeveer hetzelfde. De locatie bevindt zich meestal dicht bij een vliegveld en wat verder van de stad, omdat mensen het gebruiken als een soort van "parkeerplaats". Even bijtanken en de volgende dag verder rijden/vliegen/reizen. Wij verblijven er bijna standaard omdat het veel goedkoper is en het vaak gratis transport verzorgt naar en van het vliegveld of de stad. Dan komt het mooiste nog: free continental breakfast. Het klinkt heel wat maar ik verlang dan toch ineens naar de bolletjesvan bakker Jos, ook al bestaan die bijna alleen maar uit lucht. Je kunt meestal kiezen uit verschillende afdelingen waaronder melk met cornflakes. Ze eten hier van die fluoriserende ringen die smaken naar te veel kleurstof. BAH! Dan is er de vitrine met 5 soorten donuts, beagels(die met een gat erin), muffins en brood. De donuts zijn bedolven onder een laag suiker, de beagels kun je zelf ook maken: leg je boterham in een rondje en laat dit 6 maand liggen tot ze droog en hard zijn, de muffins zijn vaak lekker dus altijd op en het brood is te vierkant om waar te zijn. Gelukkig is het brood te toasten. Anderen hebben perfecte geroosterde boterhammen,
maar op de een of andere manier hebben wij altijd aangebrande, gitzwarte exemplaren. Het zou kunnen dat ik daar vantwoordelijk voor ben ;).
Je krijgt servies van piepschuim en plastic bestek waarmee je gemakkelijk door je brood én bord heen snijdt. Mama leert er nooit van.. De koffie is OK, ook al heb je ongeveer 10 kommen nodig voor de juiste hoeveelheid caffeÏne, slap bakkie dus. Dan is er heel af en toe een gekookt eitje dat lijkt gemaakt van rubber met een dooier die blauw groen en geel ziet, alles behale zacht gekookt dus. Maar dat alles is gratis en dat is waar echte Nederlanders het voor doen ;)
In Chicago hebben we van alles gedaan. We konden met een watertaxi van de ene kant naar de andere kant van de stad. Er loopt een grote rivier doorheen waarvanaf we hoog konden opkijken tegen de mega torenhoge gebouwen. Dacht dat de Zieuwentse kerktoren nog wel wat voorstelde.. Niet dus! Want het is de ene flat na de andere. Je vraagt je echt af of ze er gewoon staan om over op te scheppen, of dat er ook daadwerkelijk mensen of andere dingen in opgesloten zitten :p
We zijn met een van de snelste liften ter wereld met 30 km/u naar de 100zoveelste verdieping gegaan. Daar was het skydeck. Ze hebben er uitstekende (met een dubbele bedoeling in deze context) glasplaten die aan de zijkant van het gebouw hangen en waar je op kunt staan. Je ziet dan de auto's onder je door rijden en dat is zooooo hoog! En best wel een beetje eng. Maar goed. Zoals ik inmiddels weet is de gemiddelde Amerikaan een stukje zwaarder dan mama en mij samen dus durfden we het aan :)

Ook hebben we 2 keer kunnen zwemmen in het meer bij Chicago. Denkje lekker een stukje uit de kust te kunnen zwemmen vergeet je even regel nummer 1: SAFETY FIRST! Niet verder dan je navel het water in en ook al komt het water net boven je knieën je mag geen schoolslag slaan want dan begint er een mannetje in een reddingsroeiboot heeeeeel hard op zn fluitje te blazen. Mama crowlde al tussen de party boten die een stukje verder op het water dobberden. Pas toen die man zn longen uit zn lijf had geblazen en in volle vaart achter haar aankwam minderde ze vaart en keerde ze om, terug naar het ondiepe. Toch wel erg raar om vanuit het zwemwater de skyline van Chicago te zien.. Maar hier kan geloof ik bijna alles!


Na Chicago werd het tijd voor wat natuur. De stad is leuk, maar erg druk dus we waren toe waan wat frisse lucht! Dat betekent in Amerika de bergen in! Wel een heel eindje weg maar het leek het ons waard: de Rocky Mountains. Dat was weer vliegen! Dus wij een vlucht geboekt, allemaal beetje kort dag natuurlijk en dan krijg je niet de beste plaatsen meer. Zeker niet als blijkt dat de vlucht ervoor gecanceld was vanwege een kapot onderdeel en het vliegtuig vol zat met mensen én bemanning. Mama zat helemaal achterin tussen twee flinke Amerikaanse mannen die een schoonheidsslaapje nodig hadden. Gelukkig had ze twee schouders en werd het voor hen een hele confortabele vlucht. Mijn moeder dacht daar iets anders over denk ik.. Ik daarentegen had het meer dan prima voor elkaar. Ik werd gezet tussen 2 piloten die eigenlijk de vroegere gecancelde vlucht hadden moeten verzorgen. Zij hadden duidelijk wat meer te zeggen: zou je moeder misschien een drankje willen was de vraag. Wat drinken ze in Nederland? Gin? Het leek me beter dat mn moeder daar niet aan zou beginnen om 8 uur 'sochtends nog voor haar ontbijt.. Dus heb ik dat glas maar aangenomen (grapje ;))
Na een zeer soepele vlucht (vooral voor mij) kwamen we aan in Denver. Daar werden we opgehaald door een soort taxi en gebracht naar Estes Park. Dat is de plaats bij de ingang van het National Park. Het is daar ideaal geregeld. Gratis pendelbusjes rijden van het dorp naar de ingang van het park waar je je hike kunt beginnen. Het is een gezellig dorpje met veel restaurantjes en interessante gasten af en toe. Zo zat er de eerste dag al een beer in de boom en stonden de edelherten bij de mcDrive in de rij. Hoe vreemd is dat!?
De eerste dag hebben we een klein wandeltochtje gemaakt. Ik vond het nogal tegenvallen hoewel het maar een paar kilometer was. Het is best zwaar omdat het dorpje al meer dan 2000 meter boven zeeniveau lag. De bergen gaan dan ook nog eens omhoog, dus zit je al snel met een zuurstofgebrek. Het duurt even voordat je daaraan gewend bent, maar het gaat met de dag makkelijker :) De tweede dag zijn we voor de top gegaan. Hoewel.. niet helemaal de allerhoogste, dat zou zo lang duren dat we 3 uur 'snachts al op zouden moeten staan. We hebben gekozen voor de flattop mountain. Deze ligt meer dan 12000 feet hoog wat neerkomt op 4 km boven zeeniveau. De tocht begon bij bearlake wat mama steeds uitsprak als bierlake dus af en toe kregen we verrassende gezichten. Vanaf daar begon het klimmen. Alleen maar klimmen. Eerst denk je hoe ga ik dit uren volhouden, maar ach alles went en het weer was prachtig! Geweldige uitzichten, de mooiste wandelpaadjes en dan de berglucht! Je kunt gewoon niet omschrijven hoe een berg ruikt, maar het is fris, vrolijk en je krijgt er 1000 keer meer energie van. Ik had nog nooit in mn leven echt een berg beklommen. Je kijkt eerst wat omhoog en ziet daar sneeuwvlaktes liggen.. Aaah zo hoog gaan we nooit dacht ik nog. Nou mooi wel! Wij als nuchtere Nederlanders:korte broek aan, hempje aan, alleen wat droog brood met water in de rugtas en gewoon de bordjes volgen. Ik weet ook waar de naam rocky mountains vandaan komt. Je hoeft geen glad geasfalteerd paadje te verwachten, steentjes, keien rotsen: het ligt er vol mee. Af en toe voelde ik me bijna een berggeit (mama is er al één, die is nou eenmaal zo geboren). Hoe hoger we kwamen, hoe kouder het werd en hoe minder zuurstof er beschikbaar was. Er groeiden niet eens bomen meer. Flinke haarspeldbochten naar boven en daar was de sneeuw!! Zoooo vreemd! Een klein stukje nog en daar was ook flattop mountain. En waaaaaaien daar boven! Eerste vraag die we kregen: So, lady's where is your windbreaker? Was een prima idee geweest inderdaad ;) Maar ik voelde het amper, het uitzicht was het mooiste wat ik ooit heb gezien. Duizend bergen om je heen, zo ver je kunt kijken. De zon die op de sneeuw schijnt maakt het helemaal af. Het was de tocht helemaal waard!
De dag erna zijn we een hele lange tocht wezen maken langs allerlei watervallen en meren. Dat is echt heel verrassend hoe die watervallen zo uit het niets uit zo'n berg komen zetten.. Het is uiteindelijk allemaal gletsjerwater dat van de toppen af komt als gesmolten sneeuw. Het pad was niet zo steil als naar de falttop mountain en de afstand was wat langer, maar uiteindleijk hebben we nog een redelijke klim gemaakt. Ik had niet verwacht dat we een nog mooiere plek konden vinden dan het uitzicht daar boven, maar er was een klein watervalletje met flinke keien waar we nog op moesten. Ik vond het best een beetje eng omdat het echt door de waterval ging en je dus over glibberige natte stenen naar boven moest klauteren. Maar toen ik zo'n nep topmodel met haar spillebenen, geblondeerde haar en roze zonneklep naar boven zag gaan al gillend en klagend over haar natte voeten besloot ik dat ik me even niet zo aan moest stellen. Eenmaal boven was het mooiste meer wat ik ooit gezien heb. Het water was groen/blauw en het was doooooodstil. Gelegen tussen allemaal bergtoppen ineens zo'n mega meer! Je hebt gewoon even het gevoel dat je het paradijs op aarde hebt ontdekt, fantastisch!
Na wederom een zware tocht besloten we de dag erna een trip te doen in een soort van safari jeep. Samen met cowboy dave die onze gids was en een zak vol snoep en eten (jaja, het blijft Amerika) zijn we naar het hoogste visitorsenter in het park gereden. Denk je dat je het mooiste wel gehad hebt, komt je weer op een totaaal andere plek. Het uitzicht was fantastisch!! Zover je kon kijken, bergen, graslanden en zelfs het dorpje waar we sliepen. Dave vertelde ons veel over het park en stelde vragen. Elke keer als hij een vraag stelde en je gaf een goed antwoord kreeg je snoep. Nou dat hoef je Amerikanen maar 1 keer te zeggen. Het dikste echtpaar had binnen de kortste keren de hele zak candy veroverd ;) Aan het einde van de trip draaide Dave een nummer van John Denver, Rocky mountains high, en dat maakte het helemaal compleet!
De een na laatste dag hebben we een hele lange tocht gemaakt langs alleen maar meren. Erg mooi! We hadden een eigen route uitestippeld die bestond uit gedeeltes van meerdere routes. Het was ook meteen duidelijk waarom dit geen officiele trail was. We moesten aan het eind (na 20 km lopen) nog een hele berg oversteken.. Nou dat doe je niet even.. Maar ach, we hebben het weer gehaald, het was zwaar maar het geeft ook een voldaan gevoel en het is weer goed voor extra rode bloedcellen :) Als beloning maar weer lekker uiteten. Of toch niet?! De mexicaan is geen aanrader hier.. Mama had een wrap gevuld met (voorgekauwde) groentepap en een zwarte bonendip erbij.. Ik snap wel waarom de mac hier zo populair is!!

Na de rocky's werd het tijd voor wat meer cultuur! Van Estes park naar Denver om daar vervolgens met het vliegtuig naar Washington DC te vliegen. Ja wel, Obama's heli kwam na een uurtje al voorbij, wij erachteraan, maar helaas hij liet zich niet zien. We hebben van alles bezocht. Vooral de musea waren erg mooi en nog gratis ook! Ze hebben hier gewoon een hele galerij vol Rembrandts hangen.. En waar in Nederland een hele dikke glasplaat met een groep beveiliging staat, staat hier een neger uit zn neus te eten. Dus hebben mama en ik de kans gegrepen en heel snel met een vinger een échte Rembrandt aangeraakt, bewijs op de foto ;) Zo was er nog het ruimte museum, het museum van kunst en geschiedenis en nog veel meer. Natuurlijk ook het Witte huis en het capitool niet over geslagen. Washington is een hele moderne stad en dat is te zien. Overal kantoorgebouwen en mensen in mantelpakjes. Ze zijn ook veel slanker en zien er goed gekleed uit. Er is een groot park dat volrent met Amerikanen die in hun middag pauze in de brandende zon hun rondje rennen. Jong oud, dik en dun ze hebben allemaal een ipod in!
De laatste dag zijn we naar een kerkhof geweest waar soldaten begraven liggen die tijdens de oorlog zijn omgekomen. Je schrikt je helelmaal kapot. Mijlen lange rijen met witte graven, dit is pas nationalisme. Ze geven zich echt voor hun vaderland en ze zijn er trots op. Ineens kwam er een stoet aangereden met een schutterij voorop gevolgd door een paard met alleen rijlaarzen achterstevoren in de stijgbeugels, zonder ruiter!! Bleek een begravenis te zijn van iemand die pas omgekomen was. Wij voelden ons eerst heel vereerd dat we het hadden gezien, bleek later dat ze er 30 per dag begraven daar. En nogmaals het is een hele eer om op hetzelfde kerkohf als J.F. Kennedy begraven te worden..

Tot zover onze verhalen weer.. We hebben nog veel meer mee gemaakt maar het is te veel om in een keer te vertellen. Zit op dit moment in de bus naar New York we hopelijk binnen een paar uur ons laatste hotelletje binnenlopen. Daar blijven we 4 nachten waarna ik hopelijk met een hele vracht nieuwe kleding weer richting Nederland zal vertrekken. Mama neemt een ander vliegtuig om het gewicht iets te verdelen ;)
Iedereen super bedankt voor het lezen en het plaatsen van de reacties! Het is vreselijk leuk om die te lezen als je zover van huis bent!!

Dikke kus Marjan en Sylvie